چکامه ای بر گرانی ها و حذف یارانه ها

مدت هاست که بحث های زیادی در مورد حذف یارانه ها در همه جا به گوش می رسد یا در مطبوعات چاپ می شود. یکی از شگردهای جدید متفکران و برنامه ریزان سرمایه داری است که قبل از اجرایی کردن طرح های این چنینی، که مقاومت مردم را در پی خواهد داشت، تا حدودی این بحث ها را دامن می زنند تا از نظر ذهنی مردم را آماده ی پذیرش آن کنند و چون هنوز اجرایی نشده است، مسلما اعتراضات مردمی در حد حرف و مقاله خواهد بود. پس به این طریق، به خیال خود این سوپاپ اطمینانی خواهد بود که بخشی از اعتراضات را به این طریق ، به تدریج و قبل از موعد دامن می زنند تا از انفجار نهایی جلوگیری کنند. پخش شایعه ی آن، دامن زدن به آن، تکذیب آن، فرصتی را برای آنان فراهم می کند تا نظرات مردم را بسنجند و رفتارها و عکس العمل های مردم را پیش بینی کنند و سپس بر مبنای آن برنامه ریزی اجرایی دقیق تری از آن داشته باشند.

اجرایی کردن طرح هایی این چنینی به تدریج و بسیاری اوقات بسیار آرام و بی صدا صورت می گیرد، به گونه ای که در هم همه ی بحث ها و حرف و حدیث ها گم می شود. ترس از آینده ای بسیار دشوار، کمک می کند تا مردم تغییرات جزیی را راحت تر بپذیرند.

برداشتن سوبسید نان و بنزین را می توانیم مثال بزنیم. از مدت ها قبل نانوایی ها را در سطح شهر می دیدیم که نانشان گران تر از سایر نانوایی ها بود. آنها آرد بدون سوبسید می گرفتند. تو می توانستی انتخاب کنی که از کدام نانوایی خرید کنی. در همه ی مسیرها، اتوبوس های بلیطی و پولی وجود داشت که مسافران می توانستند خود انتخاب کنند که با کدام بروند. یکی شلوغ و کثیف و خراب، دیگری تمیز و خلوت با کولر و... به تدریج از تعداد نانوانی های ارزان کم می شود . به تدریج دیگر نشانی از اتوبوس های بلیطی نمی بینی. و عادت می کنی.

مردم به تدریج گرانی های حاصل از برداشتن سوبسیدها را می بینند و با خود می گویند: هنوز که خوب است. حالا کجایش را دیده ایم. صبر کنیم تا سوبسیدها برداشته شود ببین چه بر سرمان می آید. درحالی که کم کم حذف سوبسیدها درجریان است و با گفتن همان جمله ی : ”هنوز که خوب است“ تحمل مردم را بالا می رود.

نگاهی به گرانی های یک ماهه ی اول سال 89 بیاندازیم: بلیط مترو از 150 به 250 رسیده یعنی 70درصد گران شده، گوشت مرغ از 2000 تومان به 3200 تومان(60درصد)، گوشت گوسفنداز 8000 تومان به 14000تومان(75درصد)، شیر دولتی از 250 به 350(40درصد) شیر آزاد از 400 به 750(90درصد)

هراس از سیلی بنیان کن، سبب شده تا بالا آمدن آرام سطح آب را حس نکنیم. برای این چاره ای باید اندیشید؟ باید چاره ای یافت تا خشم مردم نیز ذره ذره بروز نکند. زیرا اعترضات کوچک، مقطعی و با تعداد کم به راحتی قابل سرکوبی است.