دیریست هر از گاهی، اعلام بروز نوعی از آلودگی، وحشت بر جان مردم می‌اندازد و ناامنی و بحران، عرصه‌های زندگی را تحت الاشعاع قرار می دهد. ناامنی‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و اینک ناامنی زیستی: آب آلوده تهران.
انگار ناامنی می‌بارد:
انگار ناامنی می‌بارد:
فاجعه مرگ در تصادفات جاده‌ای، درگیری و بحران به دلیل عدم پرداخت حقوق و دستمزد در مواقعی حتا با تاخیری بیش از 15 ماه، اعتیاد، بیپناهی کودکان کار و خیابان، آدم‌ربایی و آوار شدن دیوار و داربست بر سر کارگران و رهگذران، اعدام کودکان به جرم قتل، تهدید به جنگ از طرف امپریالیسم متجاوز، زلزله و اعلام مرتب امکان فاجعه قریب‌الوقوع آن در پرجمعیت‌ترین شهر کشور، اعدام جوانان به جرم همکاری با گروههای محارب، خودسوزی زنان، خودکشی دانشجویان وکارگران و قتل‌های خانودگی، قطع دست به جرم سرقت، تجاوز به عنف، بیکاری، تحریم، بیماری‌های نو به نو و قیمتهای سرسامآور ویزیت و دارو، گرانی و تورم عنان گسیخته مواد غذایی و عدم تناسب دستمزدها با هزینهها، تعطیلی کارخانه‌ها، ویرانی زمین‌های زراعی و باغها به دلیل واردات بیرویه محصولات کشاورزی و دامی، حبس‌های طویل‌المدت به جرم روزنامه‌نگاری و فعالیت اجتماعی، آلودگی گوشت و برنج، آلودگی رودخانه‌ها به فاضلاب صنعتی، از بین رفتن منابع آب در سفره‌های زیر سطحی، امکان خشک شدن زاینده‌رود و دریاچه اورمیه، پیشروی کویر بر اثر غارت جنگل‌ها و مراتع و عواقب زیست محیطی ناشی از آن و ... آلودگی آب تهران به نیترات به ویژه در مناطق پرجمعیت حاشیه شهر.
وزیر متولی بهداشت از سر دلسوزی و مسئولیت اعلام می کند آب تهران آلوده است و حتا به مادران هشدار می‌دهد که به فرزندان خود آب معدنی بدهند، زیرا نیترات موجود در آب شرب لوله‌کشی تهران، بیش از حد مجاز است و ممکن است به خفگی کودکان منجر شود.
این خبر بلافاصله از طرف وزیر متولی آب و مسئولیت آب و فاضلاب تهران تکذیب می‌شود، اما مسئولین شهری اعلام می‌کنند که در مناطق سیاه، آب معدنی رایگان توزیع می‌شود. هیچیک از اهالی این محلات، آب معدنی رایگان را نمی‌بینند، اما به ناچار، هر بطری آب معدنی را 100 الی 300 تومان گران‌تر می‌خرند. (روزنامه شرق 2 مرداد) علاوهبر فروشندگان آب معدنی، تاجرهای فروشنده دستگاه‌های تصفیه آب هم به نان و آبی می‌رسند.
وزیر متولی بهداشت که اعلام کرده بود از نمونه‌برداری‌هایی که از آب تهران شده، اطلاعات کامل دارد و مردم را از آلوده بودن آب مطمئن کرده بود، در دوم مرداد یعنی فقط 5 روز بعد میگوید آب تهران به هیچ وجه آلودگی ندارد. (شرق 2 مرداد) شاید تحت فشار، نایب رییس کمیسیون بهداشت، که به نمایندگی از مجلس تازه وارد ماجراشده، اعلام می‌کند: فاضلاب های جنوب شهر تهران با آب شرب تداخل دارد (روزنامه آرمان 3 مرداد)
بشیر خالقی عضو کمیسیون بهداشت مجلس با کوچک‌‌تر کردن منطقه جفرافیایی آب‌های آلوده اعلام می‌کند که با بررسی نقشه آب‌های شهر تهران و آزمایشات انجام شده، مشخص شد فقط نیترات موجود در آب‌های اطراف منطقه‌ی یافتآباد بیشتر از حد مجاز است (شرق 4 مرداد) و بالاخره مرتضی تمدن استاندار تهران خیال همه را راحت می‌کند و آب تهران را از آب‌های معدنی سالمتر هم اعلام می‌کند و برخی از شرکتهای آب معدنی را که به دنبال فروش بیشتر بودهاند، عامل این شایعه پراکنی معرفی می‌کند (آرمان 6مرداد). اما کارشناس مسئول بهداشت محیط غرب تهران میگوید: ما نمی‌توانیم گزارشی درباره آب ارائه کنیم، زیرا بسیار محرمانه است. آنقدر محرمانه که حتا نمی‌توانیم گزارش‌هایمان را از طریق سیستم‌های رایانه‌ای به مراکز بهداشت دیگر ارسال کنیم. (روزنامه شرق 7 مرداد)
اینکه مردم و رسانه‌ها حتا نسبت به گزارشاتی که به سلامتی جسم و جانشان مربوط است، نامحرم تلقی می‌شوند، تنها جایی طبیعی است که سود محور ِهمهچیز است.
راستی شما به کدام یک از این گزارش‌ها اعتماد می‌کنید؟ به باور ما، وقتی سود، ارزش و معیار همه ارزش‌ها باشد، همان اتفاقی می‌افتد که شرح آن رفت و نهتنها روان مردم، که سلامتی مردم نیز می‌تواند مورد چپاول قرار گیرد. اما منشا ماجرای اخیر یعنی همین آلودگی آب تهران هم، درست از همان جایی است که بقیه آلودگی‌ها و ناامنیها ناشی از آن است:
سودمحوری منشا همه آلودگی‌هاست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر